சாரு எழுத்து வர வர கழுதைபோல போகுதா?

எழுத்தாளர்கள் பொதுவாக வயதாக ஆக சிறப்பாக, தரமாக எழுதமுடியாமல் போய்விடுமா? தி ஜானகிராமன் கடைசியில் எழுதிய நாவலான நளபாகம் அவர் எழுதிய நாவல்களிலேயே ரொம்ப மட்டமானதுனு சொல்லலாம். வயதாக ஆக அவர் எழுத்தில் அவ்வளவு சுவை இல்லை, வெறும் பர்வேஷந்தான் இருந்தது என்றார்கள், பலர். அதேபோல்தான் சாண்டில்யன் போன்றவர்களும், சாண்டில்யன் வய்தான பின்னால் எழுதிய நாவல்கள் அவர் பழைய நாவல்கள் யவன ராணி, கடல் புறா, மன்னன் மகள் அளவுக்கு இல்லை என்பதே உண்மை. ஏன் ஜெயகாந்தன், பாலகுமாரன் யாருமே இதுக்கு விதிவிலக்கல்ல! அப்போ சாருவுடைய "பொற்காலம்" அதுக்குள்ளே முடிந்துவிட்டதா? சாருவும் அந்த நிலையை அடைந்துவிட்டாரா? இல்லைனா இவர் எழுதிய சீரோ டிக்ரீயை விட தரமான படைப்புக்கள் இன்னும்வர இருக்க்கின்றதா?

சமீபத்தில் சாரு நிவேதிதா புத்தக வெளியீட்டு விழாதான் பதிவுலகில் விசயமா இருக்கு. இருந்தாலும் அவர் கதைகள் தரம் குறைந்துவிட்டதாக பலர் தைரியமாக விமர்சிக்கிறார்கள். இன்னும் சீரோ டிக்ரியைப் பத்தியேதான் அவர் ஜால்ரக்கள் பெருமையாகப் பேசுகிறார்கள். சாரு ஒரு தனித்துவம் வாய்ந்தவர்தான்.. சாருக்கு தொண்டர்களும் அதிகம், எதிரிகளும் அதிகம். பதிவுலகில் அவருக்கு கிடைக்காத புகழும் கிடையாது, அதேபோல் அவருக்கு வராத அவமானங்களும் கெடையாது. சாரு உண்மையை எழுதுறாரோ இல்லையோ, அவர் எழுத்துக்கு இன்றுவரை எந்தக்குறைச்சலும் இல்லை என்பதை யாருமே மறுக்கமுடியாத உண்மை. அதனால்தான் அவரைச் சொல்லி நெறையாப் பேர் காலத்தை ஓட்டுகிறார்கள், ஓட்டுகிறோம். ஆனால் எழுத்தாளனுக்கு முக்கியம், அனுபவம், கற்பனைத்திறன்! அவர் கற்பனைத் திறன் எந்த லெவெலில் இருக்கு? என்பதென்னவோ பெரிய கேள்விக்குறியாகவே இருக்கு. சாருவின் கதை எழுதும் திறன் மங்கிவிட்டதாகத்தான் விமர்சகர்கள் பலர் அவர் சமீபத்திய நாவல்களை விமர்சிக்கிறார்கள். இப்போ எல்லாம் சாருவை ஒரு கதை எழுதுபவர்னு பார்ப்பதைவிட, எதையாவது வம்பை எழுதுவார்னு அவர் தளத்திற்குப் போய் வாசிப்பவர்கள்தான் அதிகம். அலெக்ஸா ரேட்டிங்கும் தரமான எழுத்தும் எதிர்திசையில் போறதை இப்போ எல்லாம் அழகா பார்க்க முடியுது!

ஒருவகையில் அந்தக்காலத்தில் வலையுலகம் இல்லாதது என்னவோ எழுத்தாளர்களின் கற்பனைத் திறனை வளர்த்தது என்றுதான் சொல்லனும். அதனால்தான் அவர்களால் நன்றாக அவர்கள் அனுபவத்தை அனுபவிச்சு எழுத முடிந்ததோ? வலையுலகத்தால் தினமும் என்ன இழவையாவது எழுதனும்னு எழுதி கதை எழுதுபதில் ஜெயமோகன், சாரு போன்றவர்களால், ஒரு தி ஜா போலவோ அல்லது ஒரு ஜெயகாந்தன் போலவோ அல்லது ஒரு அகிலன் போலவோ உருவாக முடியவில்லை என்பதை நீங்கள் கண்கூடகாகப் பார்க்கலாம்.

வலையுலகால் எழுத்தாளர்கள் நஷ்டமடைகிறார்கள் என்றே சொல்லனும். அவர்கள் எழுத்தின் தரம் குறைகிறது. கற்பனைக்கு பஞ்சம் வருகிறது. மேலும் அவர்கள் கற்பனை செய்ய முடியாத அளவுக்கு அவர்கள் தாக்கப்படுகிறார்கள். காயபடுத்தப் படுகிறார்கள். அவர்களும் தரமான படைப்புக்களை மட்டும் தருவதை விட்டுவிட்டு எதையாவது உளறி குழாயடி சண்டைபோட்டு நேரத்தை வீணடிக்கிறார்கள். அதனால்தானோ என்னவோ குறைந்த வயதிலேயே அவர்கள் எழுத்து தரமிழந்துவிடுகிறது. ஆக மொத்தத்தில் வலையுலகம் வர வர எழுத்தாளர்களை புதைகுழியில் தள்ளிக் கொண்டுதான் போகிறது என்றுதான் ஒரு முடிவுக்கு வர வேண்டியதிருக்கிறது.