Tuesday, September 9, 2014

வருணின் சுமாரான உளறல்கள் (4)

பொதுவாக அமெரிக்காவில் வந்து வாழும் இந்தியர்கள் எல்லாம் நன்றாகப் படித்து இங்கே வருபவர்கள்தாம். அதனால் நல்ல பொருளாதார சூழலில் உள்ள இவர்கள்  தன் குழந்தைகளுக்கு படிப்பறிவை ஊட்டி ஊட்டி அவர்களை பெரிய டாக்டராக்கணும்தான் முயல்கிறார்கள். அதேபோல் முயன்று மெடிக்கல் ஸ்கூலில்  இந்தியர்களும் ஓரளவுக்கு கனிசமான அளவு இருக்காங்கனுதான் சொல்லணும். அப்படியே தம் பிள்ளை எவ்வளவு ஊட்டியும் சுமாராகத்தான் படித்தால் இந்தியாவிற்கு அனுப்பி என் ஆர் ஐ கோட்டாவில் டாக்டராக்கனும்னு நிக்கிறாங்க.

நிற்க!

அமெரிக்காவில் உள்ள இந்தியக் குழந்தைகள் எல்லாமே டாக்டராகிவிடுவார்கள்னு பொத்தாம் பொதுவாக அமெரிக்கர்கள்கூட சொல்வார்கள். ஆனால் எந்த ஒரு சமூகத்திலும் எல்லாக் குழந்தைகளும் அறிவாளியாக பிறப்பதில்லை! There is a spectrum of children with different mental and physical abilities! அமெரிக்காவில் பிறந்த குறையுள்ள, மூளை வளர்ச்சி குறைவாக உள்ள குழந்தைகளைப் பெற்ற இந்தியத்  தாய் தந்தையரும் இருக்கத்தான் செய்றாங்க!

இந்த ஒரு துரதிஷ்ட பெற்றோர்களை கவனிப்போம்





அப்படி ஒரு குழந்தை பிறந்துவிட்டால்? பிறந்து விட்டது! என்ன செய்யணும்? என்ன செய்வோம்?

 அதுபோல் ஒரு பிரச்சினையை எப்படி சமாளிப்பதென்று பிள்ளைகளை டாக்டராக்கி விடணும் என்கிற ஒரே சிந்தனைக்கு மட்டும் பழக்கப் படுத்தப் பட்ட பல இந்தியர்களுக்கு தெரிவதில்லை! அந்தளவுக்கு இதுபோல் பெரிய பிரச்சினைகளை சமாளிக்க மனப்பக்குவம் பலருக்கு இருப்பதில்லை!

நம்ம ஊரில் திக்குவாய் உள்ளவங்களை, மாறுகண் உள்ளவங்களையும், கொஞ்சம் உடல் ஊனமுற்றவர்களையும்கூட சக மனிதனாக கருதாமல், அவர்களை இரக்கமே இல்லாமல் கேலிப்பொருளாக வைத்து "காமெடி" என்கிற பேரில் இகழ்வதைப் பார்க்கலாம்!  குறையுள்ளவர்கள் மனம் புண்படாமல் எப்படி நடப்பது என்று புரியாத இதுபோல் அறியாமையில்  மூழ்கி உள்ளதுதான் நமது சமுதாயம்!

அப்படி ஒரு சமுதாயத்தில் வளர்ந்த ஒரு பொற்றோருக்கு இதுபோல்  மூளை வளர்ச்சியில்லாத ஒரு குழந்தை பிறந்தால் அப்பிரச்சினையை எப்படி சமாளிப்பதென்று தெரியாமல் குழப்பத்தில் மனநோய் உண்டாகி விடுகிறது.

நேற்று ஏதோ படித்துக்கொண்டிருக்கும்போது, சுனீத் தவான் மற்றும் பல்லவி தவான் என்கிற இந்தியர்கள் டெக்ஸாஸ் மாநிலத்தில் டாலஸ்ல  தற்கொலை செய்து இறந்துவிட்டதாக செய்தி.

காரணம்?

மன வளர்ச்சியில்லாத ஒரு குழந்தையை பெற்றவர்கள் இவர்கள். அந்தக்குழந்தை கடந்த ஜனவரியில் இறந்துவிட்டது.


murder of her 10-year-old son.


Frisco police Jan. 29 found the body of Arnav Dhawan in his home, lying with a bathtub packed with ice; in court testimony, detectives have stated the decomposition of the body indicates Arnav may have been dead for several days before he was found. Arnav’s mother, Pallavi Dhawan, was questioned and immediately taken into custody when she allegedly nodded “yes” as police asked her if she had killed her son.

Dhawan was held on $50,000 bail until a medical examiner’s report determined that the cause of Arnav’s death was inconclusive. Dhawan still remains a suspect in the case and has not been allowed to go to India to perform the last rites for her son during the Navratri season, an auspicious time to pray for those who have died in unknown circumstances.
Following a 90-minute examining trial Aug. 19, in which Collin County, Texas Justice of the Peace Paul Raleeh ruled there was probable cause for the investigation to continue, Frisco Deputy Chief of Police David Shilson told India-West definitively that Pallavi Dhawan was responsible for the death of her son.
“I can assure you we will be presenting a case to the district attorney which will implicate Mrs. Dhawan of murder,” stated Shilson.
“Our hope is to wrap this up as soon as we can, and present the case to the DA,” he said.
At the examining trial, Frisco detective Wade Hornsby – one of the first responders to the scene – testified that Arnav Dhawan was likely smothered, refuting the Dhawans’ claim that their son had died of a prolonged seizure.
Arnav Dhawan was a special-needs child; since birth, the boy had suffered from a rare neurological disease known as microcephaly – a small head size which leads to incomplete brain development.
But Shilson said there was ample evidence that Dhawan murdered her child and noted inconsistencies in her statements, along with erratic behavior on the evening police found Arnav’s body in the bathtub.
“She indicated she was going to pick up her son at Kumon, but then disappeared and checked into a hotel for a while. It was all very odd,” he said.
There is also physical and digital evidence that must still be examined, said Shilson.
A medical examiner, surveying the badly decomposed body, summated that the little boy had likely died of natural diseases. The report, however, left the cause of death as unknown, noting: “Unusual circumstances cannot be ignored, thus raising the possibility of an unnatural cause of death.” Shilson said the report does not absolve Pallavi Dhawan of murdering her son.
Dhawan and her husband Sumeet Dhawan, along with their attorney David Finn, have criticized Frisco police for an inordinately length of time in completing the investigation of Arnav’s death.
But Shilson said the delay was due to Pallavi Dhawan herself, who has allegedly refused to cooperate with investigators.
In court last week, Hornsby said Pallavi Dhawan was depressed and even suicidal. He had interviewed Dhawan’s husband, Sumeet, at the scene of the incident. Sumeet Dhawan, who was travelling on business at the time of his son’s death, initially described his wife as having a bad temper. Dhawan also told police that his wife was "depressed," "paranoid" and "losing it.” He allegedly said the two were struggling with marital difficulties.
Hornsby reported that police had previously been to the Dhawans’ home, after Sumeet Dhawan called to say his wife was throwing things at him.
Sumeet Dhawan has since denied any possibility that his wife may have killed their child and has stood by her through the prolonged ordeal. He is not a suspect in the case, according to Shilson.
There was no evidence of forced entry to the Dhawans’ home, the deputy chief told India-West, ruling out possibilities of a botched burglary or kidnapping. Nobody else lived in the home besides Pallavi, Sumeet and Arnav.
Collin County First District Attorney Bill Bobiyanski told India-West the case has not yet been presented to the DA’s office. Asked if the DA’s office was negotiating with police to end their investigation and present their case, Bobiyanski said no.
“We are always supportive of a full, fair and complete investigation, in the interest of justice,” he said.
Dhawan’s attorney David Finn had called for the examining trial. In an interview with India-West before the trial, Finn said he hoped the examining trial would reveal new information about Arnav’s death, and effectively end the investigation.
“So much has changed since Pallavi’s arrest that there is no need to move this case forward,” claiming that the medical examiner’s report absolved Dhawan in the death of her son.

 http://www.indiawest.com/news/global_indian/police-enough-evidence-to-charge-mom-with-murder-of-son/article_e9c4bb1a-2c37-11e4-8d75-0019bb2963f4.html

குழந்தை  எப்படி இறந்தது என்று தெரியவில்லை! இங்கேதான் அமெரிக்காவில் நீங்க  கவனமாக இருக்கணும். சில சமயங்களில் உடனே மெடிக்கல் ரிப்போர்ட் படி, குழந்தை எப்படி இறந்ததென்று பார்த்து, உங்களையே குற்றம் சொல்லும் "சட்டம்"!

இந்தியாவில் இதுபோல் சூழலில் உங்கள் படிப்பு, தரம், பணபலம், அரசியல் செல்வாக்கு போன்றவற்றை வைத்து எளிதில் தப்பி விடலாம் (நீங்க குற்றம் செய்தவராக இருந்தாலும்) ஆனால் இங்கே அவ்வளவு எளிதல்ல!

உண்மையில்  இங்கே நடந்தது என்னவென்று எனக்குத் தெரியாது. அக்குழந்தையின் தாய் பல்லவி தவான்தான் குழந்தையை கொன்றுவிட்டதாக "சட்டம்" கையைக் காட்ட! அதன் விளைவால் மனம் உடைந்த இத்தம்பதிகள் தங்கள் முடிவைத் தேடிக்கொண்டார்கள்.



DALLAS (AP) — Authorities confirmed Thursday that the bodies of a man and woman found at a suburban Dallas home are those of the parents of a 10-year-old boy found dead in a bathtub at the house in January — a death for which the mother was charged with murder.
The Collin County medical examiner confirmed that the bodies found Wednesday are those of Sumeet Dhawan, 43, and Pallavi Dhawan, 39, Frisco police said in a statement.
Pallavi Dhawan had been free on $50,000 bond after Frisco police charged her with murder in the death of the Dhawans' son, Arnav. A medical examiner's report had said a natural cause was the most likely cause of the child's death. However, police had said Pallavi Dhawan had confessed to killing the boy — something the family's attorney, David Finn of Dallas, has strenuously denied.
Officers had found Pallavi Dhawan's body in the family's backyard pool and Sumeet Dhawan's body in the house. Police are not saying how they died, and Finn said he had not been told if any marks were found on their bodies.
Assistant Police Chief Darren Stevens said the department has been in contact with the extended Dhawan family "and are doing everything possible to keep them informed over the course of this investigation."
Officers had found Arnav's body on Jan. 29 while making a welfare check at the house. He was wrapped in a cloth up to the neck, and there were empty plastic bags in the tub next to him. A police affidavit says Sumeet Dhawan told investigators that his wife was having mental health issues and that they had been having marital problems.
 Since Pallavi Dhawan's release on bond, Finn had expressed impatience with the police handling of their investigation in light of the medical examiner's findings.
Finn has said that Arnav was a special-needs child, born with a brain cyst and microcephaly, a condition characterized by an abnormally small head, which could have factored in his death.
On Thursday, however, Finn acknowledged: "I'm not sure that we'll ever know what happened."
Finn said he had been in contact with Sumeet Dhawan's relatives, who hope to send the bodies back to India for cremation in accordance with Hindu tradition. It's not clear if the bodies are in a condition suitable for the trip. If they aren't, "they'll be cremated and the ashes sent back to India," Finn said.
 http://www.chron.com/news/texas/article/Bodies-of-man-woman-found-at-home-where-boy-died-5732569.php


ஆக தன் பிள்ளையை டாக்டராக்கணும் என்கிற சிந்தனைக்கே பழக்கப்பட்ட இந்தியர்கள் இதுபோல் ஒரு பாசிபிலிட்டி (குழந்தை பெரிய குறையுடனும் பிறக்கலாம்) இருக்குனு பொதுவாக யோசிக்கத் தவறிவிடுவதால் இவர்களால் இதுபோல் பிரச்சினைகளை சமாளிக்க முடிவதில்லை!





 இவர்களுக்கும் மன நோய் வந்துவிடுகிறது..

அதன்பிறகு எல்லாமே நாசமாகப் போய்விடுகிறது.

I am not suggesting that you should not be optimistic! We should be optimistic! நல்லதே நடக்கும என்றுதான் நினைக்கணும். ஆனால் இதுபோல் ஒரு சூழலுக்கு இயற்கையால் தள்ளப்பட்டால்? அப்படி யாரு வேணா தள்ளப்படலாம்! அப்படி தள்ளப் பட்டால் என்ன செய்வது? அதை எப்படி அனுகுவது? என்பதை இதுபோல் செய்தியைப் படித்தாவது நம்மை தயார்ப் படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்!

"முன் ஜென்மத்தில் செய்த பாவம்!"

"கர்மா"

"கடவுள் சோதிக்கிறார்!"

"இறைவன் இரக்கமில்லாதவன்"

"I dont deserve this! I never harmed anybody! WHY ME???"

என்றெல்லாம் சொல்லிக்கொள்ளலாம்தான்.

ஆனால் இதெல்லாம் பிரச்சினைக்கு தீர்வு தராது. இது ஒரு வாழ்நாள் முழுவதும் சமாளிக்க வேண்டிய பிரச்சினை! இதிலிருந்து நீங்கள் தப்பி ஓட முடியாது. இதை சந்தித்துத்தான் ஆகனும்! சரியா?

இதை நீங்க எப்படி சந்திக்கணும்னு நான் சொல்லப் போவதில்லை! நீங்கதான் உங்க நம்பிக்கைக்கு ஏற்ப உங்க மனதைப் பண்படுத்தி இப்பிரச்சினை அனுகணும்! உங்களை மனநோய் ஆட்கொள்ளாமல் உங்கள் மனதை மனச்சலவை செய்யணும்!

*************************************

16 comments:

bandhu said...

மிக வருத்தமாக இருக்கிறது. இது போன்ற குழைந்தைகளை பார்த்துக் கொள்வது மட்டுமல்லாமல் அதன் மூலம் வரும் சாதாரண பிரச்சனைகளை எப்படி எதிர்கொள்வது என்று புரியாமல் திகைப்பவர்தான் அதிகம். we lack support system என்று இந்த சமயத்தில் தான் தெளிவாகிறது!

மகிழ்நிறை said...

meaningful post Varun:)
என் சக ஆசிரியர்கள் பத்தாவது, பன்னிரண்டாவது படிக்கும் பிள்ளைகளை வைத்திருப்போரை கவனித்தால், எனக்கே பயமாக இருக்கிறது.இப்படி ஒரு தாயாக மாறி நிறையை கொடுமை படுத்தி விடுவேனோ என்று:(( அதில் ஒரு தோழி ஆரம்பக்கட்ட ஸ்ட்ரஸ் இல் இருக்கிறார். அவர்க்கு அதிகம் வியர்கிறது, அடிக்கடி மணிபார்க்கிறார். நம்புங்க தேநீர் வேட்கை அதிகமாக இருக்கிறது. எனது அட்வைசை காதிலே போட்டுக்கொள்ளவில்லை. பின்ன என்னை விட இருபது வருடம் சர்வீஸ் அதிகம் உள்ளவர்கள் இல்லையா? உண்மையில் நல்ல மன நலத்தோடு பிறந்த குழந்தையை கூட மன நலம் குன்ற செய்திவிடுகிறார்கள். எல்லாம் மதிப்பெண் படுத்தும் பாடு:((
AHMO இப்போ கூட இந்த குழந்தையையும் நல்ல நிலைக்கு கொண்டுவந்துவிடலாம் என்கிற ஆப்டிமிசம் அந்த பெற்றோரிடம் இருந்திருக்கலாம். we two, are at the edge of opposite corners:)) so what? understanding the difference makes best friends than the better friends with same ideas:)

வருண் said...

***bandhu said...

மிக வருத்தமாக இருக்கிறது. இது போன்ற குழைந்தைகளை பார்த்துக் கொள்வது மட்டுமல்லாமல் அதன் மூலம் வரும் சாதாரண பிரச்சனைகளை எப்படி எதிர்கொள்வது என்று புரியாமல் திகைப்பவர்தான் அதிகம். we lack support system என்று இந்த சமயத்தில் தான் தெளிவாகிறது!****

வாங்க bandhu!

நம்மில் பலர் ஒரு சில சீரியஸான பிரச்சினைகளை நாம் வாழ்க்கையில் அனுபவிக்காமலே வாழ்ந்து செத்து விடுகிறோம்.

எத்தனை பேருக்கு இதுபோல் குழந்தை பிறக்கிறது? அப்படி பிறக்கக்கூடாதுனு தான் வேண்டிக்கிறோம். ஏன் என்றால் நாம் அனைவருமே கோழைகள்தாம்! நாம் வீரம் பேசினால் அதற்கு நம் அறியாமைதான் காரணம்.

நான் இந்தப் பதிவை எழுதிவிட்டேன். எப்படி வாழணும்னும் எல்லாம் சொல்ல முயல்கிறேன். நாளைக்கு எனக்கே இப்படிஒரு பையன் பிறந்தால், அதை என்னால் சமாளிக்க முடியுமா?னு தெரியலை. ஆனால் முயலணும்.. பயந்து ஓட முடியாது. அவ்ளோதான் சொல்ல முடியும்.

வருண் said...

**** Mythily kasthuri rengan said...

meaningful post Varun:)
என் சக ஆசிரியர்கள் பத்தாவது, பன்னிரண்டாவது படிக்கும் பிள்ளைகளை வைத்திருப்போரை கவனித்தால், எனக்கே பயமாக இருக்கிறது.இப்படி ஒரு தாயாக மாறி நிறையை கொடுமை படுத்தி விடுவேனோ என்று:(( அதில் ஒரு தோழி ஆரம்பக்கட்ட ஸ்ட்ரஸ் இல் இருக்கிறார். அவர்க்கு அதிகம் வியர்கிறது, அடிக்கடி மணிபார்க்கிறார். நம்புங்க தேநீர் வேட்கை அதிகமாக இருக்கிறது. எனது அட்வைசை காதிலே போட்டுக்கொள்ளவில்லை. பின்ன என்னை விட இருபது வருடம் சர்வீஸ் அதிகம் உள்ளவர்கள் இல்லையா? உண்மையில் நல்ல மன நலத்தோடு பிறந்த குழந்தையை கூட மன நலம் குன்ற செய்திவிடுகிறார்கள். எல்லாம் மதிப்பெண் படுத்தும் பாடு:(( ****

இந்த "மதிப்பெண் பைத்தியம்" பிடித்த தோழர் தோழியருக்கு நாம் அறிவுரை எதுவும் சொல்லாமல் ஒதுங்கி இருத்தல் நல்லது, மைதிலி. அந்தக் குழந்தைகளின் தலை எழுத்து! இதுபோல் பெற்றோர்களுக்குப் பிறந்து விட்டார்கள்னு போக வேண்டியதுதான்.

If you advice on this your advice will be misinterpreted for sure. It will lead to lots of misunderstanding. We should let it go as if it is their personal choice!

------------

***AHMO இப்போ கூட இந்த குழந்தையையும் நல்ல நிலைக்கு கொண்டுவந்துவிடலாம் என்கிற ஆப்டிமிசம் அந்த பெற்றோரிடம் இருந்திருக்கலாம்.***

அந்தப் பையன் ஆக்ஸிடெண்டலாக் கூட இறந்து இருக்கலாம், மைதிலி. We do not know how he died. Nobody knows! Not sure she is guilty of the crime she has been accused of.

Avargal Unmaigal said...

இந்த ஒரு விஷயத்தில் நாம் அமெரிக்கர்களை நிச்சயம் பாராட்டியே ஆக வேண்டும் குழந்தைகள் நல்லபடியாக பிறந்தால் நன்றாக பார்த்து கொள்கிறார்களோ இல்லையோ ஆனால் இப்படி பிறக்கும் குழந்தைகளை மிகவும் நல்லபடியாக தங்களால் முடிந்த அளவு பார்த்து கொள்கிறார்கள் நாம்தான் இந்த விஷயத்தில் மிகவும் பிந்தங்கி இருக்கிறோம்

வருண் said...

***Avargal Unmaigal said...

இந்த ஒரு விஷயத்தில் நாம் அமெரிக்கர்களை நிச்சயம் பாராட்டியே ஆக வேண்டும் குழந்தைகள் நல்லபடியாக பிறந்தால் நன்றாக பார்த்து கொள்கிறார்களோ இல்லையோ ஆனால் இப்படி பிறக்கும் குழந்தைகளை மிகவும் நல்லபடியாக தங்களால் முடிந்த அளவு பார்த்து கொள்கிறார்கள் நாம்தான் இந்த விஷயத்தில் மிகவும் பிந்தங்கி இருக்கிறோம்***

நீங்கள் சொல்வது முற்றிலும் உண்மை. நான் "அவர்களிடமே" சொல்வதுண்டு, தல, "இந்த விசயத்தில் நீங்கள் இந்தியர்களைவிட உயர்வானவர்கள்" என்று!

Iniya said...

மனம் வருந்துகிறது என்றாலும் தேவையான பதிவு.வெளிநாடுகளில் நாம் எம் குழந்தைகளையே அடிக்க முடியாது பேசவும் கூடாது பிள்ளைகள் ஒரு போன் பண்ணினால் அடுத்த நிமிடம் நாம் அனைவரும் உள்ளே தான். அவர்களுக்கு எதாவது அக்சிடென்ட் என்றால் நம்பாமல் ஆயிரம் கேள்வி கேட்பார்கள் ஒவ்வோருவரையும் தனித்தனியாக மிரட்டி கேள்வி கேட்பரர்கள்.அப்படி இருக்க வளர்ச்சி குறைந்த பிள்ளைகள் என்றால் பேசவே தேவை இல்லை இன்னும் கெடு பிடி அதிகம் தான். அப்நோர்மல் ஆன குழந்தைகளை கருவிலேயே கண்டு அளிக்கவும் செய்கிறார்கள்.அப்படிப் பட்டகுழந்தைகளை கவனமாகத் தான் பார்கிறார்கள் எல்லாவற்றிலும் அவர்களுக்குத் தான் முதலிடம் இங்கு.எப்படிப் பட்ட பிரச்சினைகளையும் சமாளிக்கவும் கற்றுக் கொடுகிறார்கள் சகோ. வளர்ச்சி யடைந்த நாடுகளில் உண்மையில் நாம் பாராட்ட வேண்டியவிடயம் இது தான்
மிக்க நன்றி வருண்.

(என் பக்கம் புதிய கவிதை வீடுகள் தோறும் வாசல் படி)

வருண் said...

இனியா: மெடிக்கல் எக்ஸாமில் இறந்தது, "நேச்சுரல் காஸ்"னு சொல்றாங்க.. அந்தம்மா காப் கேட்ட கேள்விக்கு தலையை ஆட்டுச்சாம்.. அதை வச்சு அதுதான் கொலை செய்ததுனு முடிவு !!!!நம்ம மக்கள் எதுக்குனாலும் தலையை தப்புத் தப்பா ஆட்டுவாங்க. :(

வருண் said...

இனியா: உங்க கவிதையை கட்டாயம் பார்க்கிறேன். உங்க கவிதைகளை மிஸ் பண்ணாமல் இருக்க ஒரு வழிதான் இருக்கு. அதை செய்து விடுகிறேன். :)

Yarlpavanan said...

"நீங்கதான் உங்க நம்பிக்கைக்கு ஏற்ப உங்க மனதைப் பண்படுத்தி உங்களை மனநோய் ஆட்கொள்ளாமல் உங்கள் மனதை மனச்சலவை செய்யணும்!" என்ற வழிகாட்டலை வரவேற்கிறேன்.
சித்திக்க வைக்கும்
சிறந்த பகிர்வு

அருணா செல்வம் said...

இப்படிப்பட்ட மன வளர்ச்சி இல்லாத குழந்தைகளை பார்த்துக் கொள்வதற்கு முதலில் மன தைரியமும் தெளிவும் தான் வேண்டும். அதனுடன் பொறுமையும்.

வருண் சார்,... நீங்கள் சொன்ன, “நம்மில் பலர் ஒரு சில சீரியஸான பிரட்சனைகளை நாம் வாழ்க்கையில் அனுபவிக்காமலேயே வாழ்ந்து செத்து விடுகிறோம்“

நல்ல கருத்து. ஆனால் இப்படிப்பட்ட சீரியஸான பிரட்சனைகளால் ஒவ்வொரு நாளும் செத்து செத்தே வாழும் பெண்களைப் பார்த்திருக்கிறேன். அவரை்களைப் பார்க்கும் பொழுது வாழ்க்கையில் இப்படியான சீரியஸான பிரட்சனைகளே வரக்கூடாது என்று வேண்டிக்கொள்வேன்.



வருண் said...

***Yarlpavanan Kasirajalingam said...

"நீங்கதான் உங்க நம்பிக்கைக்கு ஏற்ப உங்க மனதைப் பண்படுத்தி உங்களை மனநோய் ஆட்கொள்ளாமல் உங்கள் மனதை மனச்சலவை செய்யணும்!" என்ற வழிகாட்டலை வரவேற்கிறேன்.
சித்திக்க வைக்கும்
சிறந்த பகிர்வு***

வாங்க சார். உங்க கருத்துரைக்கு நன்றி. :)

வருண் said...

****அருணா செல்வம் said...

இப்படிப்பட்ட மன வளர்ச்சி இல்லாத குழந்தைகளை பார்த்துக் கொள்வதற்கு முதலில் மன தைரியமும் தெளிவும் தான் வேண்டும். அதனுடன் பொறுமையும்.

வருண் சார்,... நீங்கள் சொன்ன, “நம்மில் பலர் ஒரு சில சீரியஸான பிரட்சனைகளை நாம் வாழ்க்கையில் அனுபவிக்காமலேயே வாழ்ந்து செத்து விடுகிறோம்“

நல்ல கருத்து. ****

நன்றி, அருணா!


***ஆனால் இப்படிப்பட்ட சீரியஸான பிரட்சனைகளால் ஒவ்வொரு நாளும் செத்து செத்தே வாழும் பெண்களைப் பார்த்திருக்கிறேன். அவரை்களைப் பார்க்கும் பொழுது வாழ்க்கையில் இப்படியான சீரியஸான பிரட்சனைகளே வரக்கூடாது என்று வேண்டிக்கொள்வேன்.***

என்னைக்குமே நம்மால் சமாளிக்க முடிந்த அளவு பிரச்சினைகள் வந்தால் பரவாயில்லைதாங்க அருணா.

நம்மால் சமாளிக்க முடியாத பிரச்சினைகள் வரும்போது அதற்கான் "புதிய வழி"யில்தான் போகணும்!

அதற்கான "மனநல உதவி" "மன தைரியம்" தரணு ஒரு சில ஆர்கனைசேஸன் மேலை நாடுகளில் இருக்கின்றன. அவர்களிடம் "என்னால் முடியவில்லை"னு முறையிட்டால் அதற்காக உதவுவார்கள்னு நெனைக்கிறேன்.

We must change our life style and look at the life in a completely different perspective than how we have been looking at until "yesterday"ணு நெனைக்கிறேன்.

சொலவது எளிது, செயல்படுத்துவது கொஞ்சம் கடினமாகத்தான் இருக்கும்னு புரிந்தே சொல்கிறேன்.

மகிழ்நிறை said...

hello! இந்த போஸ்ட்டை கொஞ்சம் படிச்சுபாருங்க ப்ளீஸ்:)
http://makizhnirai.blogspot.com/2014/09/award-thanks.html

தேன்மதுரத்தமிழ் கிரேஸ் said...

வருந்தச் செய்தாலும் நல்ல கருத்திற்கான ஒரு பதிவு..மக்களுக்குச் சென்று சேரும்? சேர்ந்தாதான்...
சரி விடுங்க வருண் :)

Angel said...

மனதுக்கு வருத்தமா இருக்கு :( பாவம் அந்த தாய் என்ன டென்ஷன்ல இருந்தாங்களோ அந்த நேரம் .
நம் நாட்டில் இன்னும் நிலை மோசம்தான் வருண் .ஒரு சம்பவம் நடந்தது என் மகள் மூன்றாம் வகுப்பில் .
அவ இங்கே இரண்டாம் வகுப்புவரை நிறைய செர்டிபிகேட் பெஸ்ட் ஸ்டூடன்ட் என்று ஆண்டு இறுதியில் எடுத்து வருவாள் .மூன்றாம் வகுப்பில் கிடைக்கலை ..
நான் ஆசிரியரிடம் கேட்டேன் பயந்து போய் ..அவர் சொன்னார் உங்கள் மக; நன்கு படிக்கிறா ஆனா நாங்க பிற பிள்ளைகளை என்கரேஜ் செய்னும் அதனால் இனி ADHD மற்றும் பிற குறைபாடுள்ள மாணவருக்கே முன்னுரிமை அவங்களை என்கரேஜ் செய்தாதான் படிப்பாங்கன்னு .இதை நம்ம ஊரில //முட்டாள் மட்டி எருமை மாடு மேய் /
நிறைய மாறனும் மனிதர்களும் அவங்க குணங்களும் .
உண்மையில் வெளி நாட்டினர் கிரேட் ..மூளை வளர்ச்சியின்றி ஒரு குழந்தை பிறந்தாலும் அதை அன்போடு கவனிப்பாங்க .அதுக்கு ஒரு கைட் DOG ,PETS என்று சக வசதிகள் செய்து தருவதை நான் பார்த்திருக்கேன் .அவர்கள் இறைவனின் குழந்தைகள் ..