21: என்னுடைய பார்வையில்

பாவங்களின் நகரமாக கருதப்படும் லாஸ் வேகஸை சுற்றிப்பார்க்க ஆசை இருப்பவர்கள் இந்த படத்தை பார்க்கலாம், லாஸ் வேகஸை இன்ச் இன்சாக கேமராவில் ரசித்திருக்கிறார்கள். எனக்கெல்லாம் 2 மணி நேரம் சென்றாலே போர் அடிக்கும் லாஸ் வேகஸில் இத்தனை விஷயம் இருக்கிறதா என்று வியப்படைய வைத்த படம் 21.

கதை ப்ளாட் ரொம்ப சிம்பிள், கதாநாயகன் பென் கேம்பெல்(ஜிம் ஸ்டர்கெஸ்) ஒரு ஜீனியஸ் எம்.ஐ.டி மாணவர். இவருக்கு ஹாவர்ட் மருத்துவக்கல்லூரியில் இடம் கிடைக்கிறது. இவருக்கும், ஹாவர்டுக்கும் இடையே தடையாக இருப்பது ஒன்றே ஒன்று தான்: பணம்! அறை, படிப்பு, சாப்பாடு எல்லாவற்றுக்கும் 300,000 டாலர்கள் தேவைப்படுகிறது. பென்னுக்கு அப்பா இல்லை, ஏழை அம்மா மட்டுமே. பணத்தை எப்படி தேடுவது என்ற கவலையில் இருக்கும் ஹீரோவுக்கு எம்.ஐ.டி பேராசிரியர் மிக்கி ரோசா மூலமாக ஒரு தீர்வு கிடைக்கிறது, ப்ளாக் ஜாக்!

ப்ளாக் ஜேக் என்பது உலகின் ரொம்ப பாப்புலரான சீட்டு விளையாட்டு, நினைவாற்றலை அடிப்படையாக வைத்து விளையாடப்படுகிறது. லாஸ் வேகஸில் அதிக சூதாட்டக்கிளப்புகளில் விளையாடப்படுவது. நான் ஒரு முறை கூட விளையாடியது இல்லை(நம்புங்க, நிஜமா தான்). ஆனால், "Winner! winner! chicken dinner" என்ற கோஷத்துடன் சிகரெட் புகைய நிறைய பேர் விளையாட பார்த்திருக்கிறேன். எனக்கு "Wheel of fortune" மற்றும் ஸ்லாட் மெஷின்கள் விளையாடத்தான் பிடிக்கும், அதுவும் கொஞ்ச நேரம்(உண்மையை சொல்லிட்டேன் பார்த்தீங்களா?). சரி நம்ம கதையை விட்டு சினிமா கதைக்கு வருவோம், ப்ளாக் ஜாக் விளையாடி நிறைய பணம் சம்பாதிக்கலாம் என்ற பேராசிரியரின் குறுக்கு வழி யோசனையை முதலில் மறுக்கும் பென், பிறகு தன்னுடைய நெடுநாள் 'க்ரஷ்' ஆன ஜில் டெயிலர்(கேட் போஸ்வொர்த்) வற்புறுத்தியதும் ஒப்புக்கொள்ளுகிறார்.

பிறகு லாஸ் வேகஸைப்பற்றிய அற்புதமான காட்சிகள் விரிகிறது. கேமராவை கதாநாயகன் பார்வையில் இருந்து எடுத்திருப்பதால் எங்கே பார்த்தாலும் அழகான பெண்கள்,பெண்கள், பெண்கள்! சலிப்பு(பொறாமை) தட்டுகிறது. ஆண்களுக்கு நிச்சயம் இந்த படம் பிடிக்கும். கதாநாயகனுக்கு அந்த பெண்களை எல்லாம் விட்டு ஏன் சுமாராக இருக்கும் ஜில்லை பிடிக்கிறது என்ற லாஜிகல் கேள்வியை எல்லாம் நீங்கள் கேட்கக்கூடாது, அது அப்படித்தான். பிறகு என்ன ஆகிறது? கதாநாயகனுக்கு தேவையான பணம் கிடைக்கிறதா என்பதெல்லாம் மீதி கதை.

படத்தில் நான் ரசித்த காட்சிகள் நிறைய இருக்கிறது, குறிப்பிட்டு சொல்லவேண்டும் என்றால் கதாநாயகன் - நாயகி காதல் காட்சியின் போது பேக்கிரவுண்டில் துள்ளி குதிக்கும் பெலாஜியோ செயற்கை இசை நீரூற்று(லாஸ் வேகஸ் செல்பவர்கள் இந்த காட்சியை காணத்தவறாதீர்கள்) மற்றும் சூதாட்ட டேபிளில் கதாநாயகன் முதல் முறையாக லேசான தடுமாற்றத்துடன் ப்ளாக் ஜாக் விளையாட ஆரம்பிக்கும் காட்சி. கதாநாயகனுக்காகவே இந்த படம் பார்க்கலாம். டாம் க்ரூஸ் 10 வருடங்களுக்கு முன் எப்படி இருந்தாரோ, அப்படியே பார்க்க லட்சணமாக இருக்கிறார்.

படத்தில் நிறைய லாஜிகல் ஓட்டைகள் இருக்கிறது, இவ்வளவு படித்த, அறிவான கதாநாயகன், சம்பாதிக்கும் பணத்தை கூரையில்லா மறைத்துவைக்கவேண்டும்? வேறு இடமா கிடைக்கவில்லை? சிறுபிள்ளைத்தனமாக இருக்கிறது! படத்தின் கடைசி 30 நிமிடம் சலிப்பு தட்டுகிறது. சினிமாத்தனமாக இருக்கவேண்டும், சராசரி ரசிகர்களையும் கவர வேண்டும் என்ற ஆதங்கத்தில் 'லீகலி ப்ளாண்ட்' போன்ற வெற்றிப்பட இயக்குனரான ராபர்ட் லுகேட்டிக் கதையை லாஜிக் இல்லாமல் அவசர அவசரமாக நகர்த்துகிறார். லீகலி ப்ளாண்டில் இருந்த நிதானம் காணாமல் போயிருக்கிறது! க்ளைமேக்ஸில் அதிக கவனம் செலுத்தி இருந்தால் இன்னும் வெற்றிப்படமாக அமைந்திருக்கும். மேலும் சாதாரண மக்களுக்கு உதவும் ப்ளாக் ஜாக் டிப்ஸ் ஏதும் இந்த படத்தில் கிடையாது, உபயோகிக்கப்படும் கை சிக்னல்களும் "இதோ பார், நான் ஏதோ திருட்டுத்தனம் பண்ணுகிறேன்" என்று காட்டிக்கொடுக்கும் விதமாக இருக்கிறது. மேலும் ப்ளாக் ஜாக் டீலர்களை படத்தில் ஏமாற்றுவது போல நிஜத்தில் ஏமாற்றுவது கடினம். டீலர்களே பொதுவாக நல்ல கவுண்டர்களாக இருப்பார்கள், கார்ட் எண்ணுபவர்களை சுலபமாக கண்டுபிடித்துவிடுவார்கள். அதையும் இயக்குனர் சற்று கவனித்திருக்கலாம்.

மொத்தத்தில் 21 படத்தை ஒரு முறையாவது பார்க்கலாம், கணித அல்லது பொறியியல் துறையை சேர்ந்த நம்மைப்போன்றவர்களுக்கு நிச்சயம் பிடிக்கும். லாஸ் வேகஸில் பளபளப்பையும், அதனுடைய இருண்ட மறுப்பக்கத்தையும் பார்க்க விரும்புபவர்களும் இந்த படம் பார்க்கலாம்.