விமர்சகர் ஞாநி

* எனக்கு இவர் எழுதும் ஓ பக்கங்கள் பொதுவாக எரிச்சலைத்தருகிறது.

* இன்றைய சமுதாயத்தில் பல அவலங்கள், பிரச்சினைகள் இருக்கும் பட்சத்தில், இவர் தனிப்பட்ட ஒரே ஒர் அரசியல்வாதி கருணாநிதியை மட்டும் தாக்குவதில் முழுகவனம் செலுத்துவது, இவருடைய பக்குவமின்மையை காட்டுகிறது.

* கடவுள் நம்பிக்கை இல்லை என்று சொல்லிக்கொண்டு திரியும் இவர், மதவாதிகளையும், தன் மதத்தையும் ஓரளவுக்கு அரவணைப்பது போல் எனக்கு தோன்றுகிறது. சமீபத்தில் ஜெ ஜெ வும் சசிகலாவும் ஒரு கோயிலில் மாலை மாற்றி/அணிந்துக்கொண்டதை எந்த விமர்சனமும் செய்யாமல் அவர்களுக்கு வக்காலத்து வேற!

* இன்றைய சமுதாயத்தில் போர்னோகிராஃபி தலைதூக்கி, கொஞ்ச நஞ்சமிருந்த நம் கலாச்சாரமும் சீரழிந்து போயிருக்கும் நிலையில், காதலர்களுக்கு லவ் பண்ண இடம் வேண்டும் என்று இவர் படும் கவலை எரிச்ச்லைத்தான் உண்டுபண்ணுகிறது.

* சமீபத்தில் எழுதிய ஓ பக்கங்களில், இவரின் கடவுள் மத நம்பிக்கை இல்லாத இரு நண்பர்கள் தன் மனைவிகளுக்காக சில ரிலிஜியஸ் ஃபங்க்சன் எல்லாம் செய்கிறார்கள் அல்லது கண்டும் காணாமல் இருக்கிறார்கள் என்று விமர்சிப்பது எனக்கு வேடிக்கையாக இருக்கிறது.

இதிலென்ன வேடிக்கை?

உன்னுடைய கொள்கையோ, நம்பிக்கையோ உன் மனைவிக்கு/காதலிக்கு இருக்கனும் என்கிற அவசியமே இல்லை என்பது இவருக்கு தெரியாதா?

அவளுடைய நம்பிக்கையில் நீ தலையிடுவது, அல்லது உன் நம்பிக்கைதான் சரி என்று சொல்வதும் அநாகரீகம் என்பதும் இவருக்கு தெரியாதா?

சிங்களாக வாழ்ந்துகொண்டிருக்கும் இவருக்கு தாம்பத்ய வாழ்க்கையில் அனுபவமில்லாததும்/பொதுவாக வாழ்க்கை என்பது காம்ப்ரோமைஸ் என்று சரியாக புரியாமல் தவிப்பது இவர் விமர்சனத்தில் இருந்து அழகாக புரிகிறது.

எல்லோரையம் விமர்சிக்கும் இவரை கடுமையாக விமர்சிப்பதில் எனக்கு எந்த தவறும் இருப்பதாக தோன்றவில்லை!