இந்த வார பூச்செண்டு: திரு. புதுகை அப்துல்லா

கயல்விழிக்கு வேறு வேலையே கிடையாதா? என்று அனைவரும் அலுத்துக்கொள்ளும் முன்பு ஒன்று தெரிவித்துக்கொள்கிறேன், நம் அனைவரிடமும் இப்படி ஏதாவது ஒரு விட்டொழிக்க வேண்டிய பழக்கம் இருக்கிறது, ஆனால் நமக்கு அந்தப் பழக்கத்தை விடுவதற்கான மன உறுதி இருக்கிறதா? உதாரணத்துக்கு, எனக்கு கூட கனவுலகத்திலேயே கார் ஓட்டும் கெட்ட பழக்கம் இருக்கிறது. சில நேரம் சேர வேண்டிய இடம் வந்த பிறகு, "இந்த இடத்துக்கு எப்படி வந்தோம்?" என்று கூட நினைத்திருக்கிறேன்.இப்படி கவனச்சிதறலோடு வாகனத்தை ஓட்டி ஒரு நாள் நான் மட்டுமில்லாது மற்றவர்களுக்கும் தொல்லை கொடுப்பது மாதிரியான விபத்தில் சிக்கப்போவது உறுதி!

அமரிக்கா வந்து நான் தெரிந்துக்கொண்ட ஒரு விஷயம், இங்கே அமரிக்கர்களுக்கு, அவர்கள் மேல் மற்றவர்கள் அதிகமான அக்கறையோ அல்லது உரிமையோ எடுத்துக்கொள்வது பிடிக்கவில்லை. அவர்களுடைய ப்ரைவசி பாதிக்கிறதாம், அப்படி செய்வது ரொம்ப அநாகரீகமாம், அஃபெண்ட் ஆகிவிடுகிறார்களாம்! - இந்த பாடத்தை சீக்கிரமே அழுத்தம் திருத்தமாக கற்றுக்கொள்ளும் வாய்ப்பு வந்தது.

எனக்கு யூனிவர்சிட்டியில் ஒரு அமரிக்க தோழி இருந்தார், அவருக்கு அனரெக்சியாவோ, எந்த எழவோ, என்ற நோய் இருந்தது(அது எனக்கு சத்தியமா தெரியாது). அந்தப்பெண் காலையில் இருந்து மாலை வரை சாப்பிட்ட மாதிரியே நினைவில்லை. நான் சாப்பிடும் போது சும்மா பக்கத்தில் உட்கார்ந்து கம்பனி கொடுப்பார். சில நாட்கள் பொறுமையாக இருந்துப்பார்த்தேன். பிறகு பொறுக்க முடியாமல், "கொஞ்சமாவது சாப்பிடு, இப்படி இருந்தால் உடம்புக்கு என்ன ஆகும்? கொஞ்சம் சாலடாவது சாப்பிடு" என்று தெரியாமல் சொல்லிவிட்டேன். உடனே அவளுக்கு ரொம்ப கோபம் வந்துவிட்டது, "Please try to be my friend,not my Mom. You are offending me!(தயவுசெய்து என் தோழியாக இருக்க முயற்சி செய், அம்மாவாக இல்லை. நீ என்னை அஃபெண்ட் பண்ணுகிறாய்!). தெரிஞ்சவங்க சொல்லுங்க, "அஃபெண்ட் பண்ணுவது" என்பதற்கு சரியான தமிழ் வார்த்தை என்ன? நான் ரொம்ப நாளாகவே யோசித்த விஷயம் இது!

எனவே இப்போதெல்லாம் யாராவது என்னிடம் "நாளைக்கு நான் சாகப்போகிறேன்" என்று சொன்னாலும் என் இயல்பான பதட்டத்தை மறைத்துக்கொண்டு, "அப்படியா? ரொம்ப மகிழ்ச்சி, மறக்காமல் தகவல் சொல்லுங்க, இல்லைனா ஈமெயில் அனுப்புங்க. உங்க இறுதிச்சடங்கில் கண்டிப்பா கலந்துக்கறேன்" என்று சொல்லும் அளவுக்கு தேறிவிட்டேன்.

இந்தியர்களும் இப்போதெல்லாம் அதே அமரிக்க கலாச்சாரத்துக்கு மாறிவிட்டாலும், எனக்கு அவர்களிடமும் அப்படியே தொடர்ந்து நடிக்க மனம் வருவதில்லை. இந்தியக்கலாச்சாரத்தில் மாற்றங்கள் அவசியம் என்பதை ஒப்புக்கொள்கிறேன், அது ஒரு அப்டேட் அளவுக்கு இருக்கலாமே தவிர, முழுக்க முழுக்க நம் அடையாளத்தை தொலைக்கத்தேவையில்லை என்பது என் தாழ்மையான எண்ணம்.

அக்கறைக்காக மட்டுமில்லை, அவர்களுடைய முயற்சிக்காகவும், சமுதாயப்பொறுப்புணர்வுக்காகவும் சேர்த்து என்னிடம் "புகையை விட்டுவிட்டேன்" என்று தெரிவிப்பவர்களுக்கு ஒரு சப்போர்ட்டுக்காக வாழ்த்து பதிவு போடலாம் என்று நினைக்கிறேன். They deserve that much atleast!

இந்த வாரம் பாராட்டுக்குரியவர் திரு புதுகை அப்துல்லா அவர்கள். நான் பார்த்தவரைக்கும் மற்றவர்களை புண்படுத்தாமல் நாகரீகமாகவும், மனிதாபிமானத்துடனும் எழுதும் மிகச்சில பதிவர்களில் இவரும் ஒருவர். சமீபத்தில் பின்னூட்டம் வாயிலாக கீழ்கண்ட ஒரு முக்கியமான செய்தியை தெரிவித்திருந்தார்.

"கயல்விழி நான் நிறுத்திவிட்டேன் இந்த ரம்ஜான் நோன்பு இருந்ததில் இருந்து :))"

அவருக்கு என் பாராட்டுக்களை தெரிவித்துக்கொள்கிறேன் :) You go guy!!!