ஐ டி வேலை இழப்புகளும் முதலைக்கண்ணீரும்!

ஒரு சாதாரண என் ஜி ஜி வோ வேலை பார்ப்பவர்கள், கல்லூரி பேராசிரியர்கள், வங்கியில் வேலை செய்பவர்கள், டாக்டர்கள், வக்கீல்கள் எல்லோரும் ஐ டி மற்றும் கால் செண்டரில் வேலை பார்ப்பவர்களைப் பார்த்து வயிறெரிந்தார்கள். அவர்கள் வாழ்க்கை முறை, ஃப்ரீ செக்ஸ் கல்ச்சர் இதை எல்லாம் பார்த்து கோபமாக இருந்தார்கள். ஆனால், இன்றைய நிலைமையில், இதுபோல் மென்பொருள் தொழில் வள்ளுனர்கள் பலர் வேலை இழக்கும் நிலையில் இருக்கிறார்கள், பலர் வேலை இழக்கிறார்கள். ஒரு சாதாரண தொழிலாளி வேலை இழந்தால், அதற்கு சமமான சம்பளம் இன்னொரு வேலையில் பெறுவது எளிது. ஏன்னா அவன் வாங்கிய சம்பளம் யாராலையும் ஈடுகட்ட முடியும். ஆனால் ஐ டி தொழிலாளியின் வேலை இழப்புக்கு இன்னொரு ஐ டி வேலைதான் ஈடுகட்ட முடியும். ஏன்னா இவர்கள் வாங்கும் சம்பளம் அப்படி. வேற எந்த வேலையிலும் இவர்களுக்கு அதற்கு ஈடான சம்பளம் கொடுக்க இயலாது.

இப்போ, இவர்கள்தான் கலாச்சாரத்தை சீரழிக்கிறார்கள், பணம் வருதுனு தலைகால் தெரியவில்லை என்று எரிச்சலுடன் இருந்த 90% மக்கள், இன்று வேலையிழக்கும் இந்த தொழிலாளிகளைப் பார்த்து கவலைப்படுவார்களா?

இல்லை, இவனுக ஆடிய ஆட்டம் தாங்க முடியலை. இப்போவாது அடங்குகிறார்களா பார்ப்போம் என்று எண்ணுகிறார்களா?

மனிதர்கள் பொதுவாக கேவலமானவர்கள். பலர் இன்று ஐ டி வேலை இழப்புகளைப் பார்த்து சந்தோஷமடைகிறார்கள் என்பது கசப்பான உண்மை!

ஆனால், அண்ணாமலையில் ரஜினி சொல்வது போல், “கெட்டுப்போனவன் நல்லா வாழலாம்! நல்லா வாழ்ந்தவன் கெடக்கூடாது” என்ற தத்துவம் உண்மைதான்.

ஈடுகெட்ட முடியாத இழப்பு, வரக்கூடாத வியாதி, இதுபோல் வேலை இழப்பு வரும் சூழ்நிலையில் மனிதன் தனிமையாகத்தான் இருக்கிறான்- அவனை சுற்றி பலர் இருந்தாலும். ஒருவரின் தன்னம்பிக்கையும், எதையும் தாங்கும் இதயமும்தான் முக்கியம். மற்றவர்விடும் முதலைக்கண்ணீரோ, கொடுக்கும் ஆறுதலோ நிலைமையை சமாளிக்க உதவாது.